pralnia43 & wanilie

świat dookoła nas jest pełen wzorców zachowań, modeli sukcesu i spełnienia, które są w jednolity sposób narzucane lokalnościom. jednak młodość, aktywność społeczna
i kulturalna, swoista "moda na sukces" nie stanowi obrazu jedynego starej pragi. nie dla wszystkich też jej mieszkańców stanowi ona dzielnicę sypialnię - wręcz przeciwnie przez fakt, że tkanka społeczna przetrwała tam w najmniej naruszona
w całej warszawie, praga - jest światem samym w sobie.

prascy emeryci, renciści, posiadacze bonów do baru mlecznego nie traktują swojego osiedla jako miejsca tymczasowego, dla nich spacery z psem, suszenie chleba
i karmienie nim gołębi czy pyzy z tłuszczem w pobliskim barze to wydarzenia
i atrakcje równe wizycie w kinie, u znajomych. stąd też pojawiają się w naszym projekcie czynności i zachowania charakterystyczne dla okolicy - choć nie jedyne
w tym miejscu, jak dokarmianie ptaków, wizyta w barze mlecznym. czy też stanie
w bramie całymi godzinami. proza życia, która stanowi o unikatowości tej dzielnicy. inne, bardziej senne tempo życia w sercu europejskiej metropolii. takie też są nasze wrażenia odkąd mamy przyjemność pracować na pradze. nie bawimy się w płytką socjologię, nie uogólniamy wyników badań społecznych. prezentujemy to, co odczuliśmy spacerując po okolicy.

inną charakterystyczną cechą projektu, współgrającą z powyższym, jest odwrócenie perspektywy miasta. zdecydowana większość przedstawień konturu miasta patrzy
z pragi na drugi brzeg wisły. myśmy obrócili się plecami do pałacu kultury by patrzeć na ogród zoologiczny, kościół św. floriana, kwartał starej pragi, port praski, most świętokrzyski. zupełnie inny widok, to samo, lecz inne miasto.
w muralu występuje kontur warszawy - inny, ten do oglądania którego, przyzwyczailiśmy się na widokówkach z warszawy. jest prawdopodobnie pierwsze przedstawienie w przestrzeni publicznej konturu praskiego brzegu.

projekt muralu i działania "psy wyprowadzamy wyłącznie na smyczy", od samego początku był próbą wyważenia kilku równie istotnych elementów, dzięki którym całość wykraczała rzeczywiście poza przestrzeń dwuwymiarową i stała się częścią przestrzeni miejskiej. składa się ona z dwóch części - głównego muralu oraz występujących w nim modułów, które zostały rozproszone po bramach i podwórkach na ulicy ząbkowskiej. w ten sposób praca stała się działaniem rozproszonym
w przestrzeni miasta, podobnie jak ulica posiada swój własny rytm, który obserwator może odnaleźć zagłębiając się w jej lokalny charakter, rozpoczynając poszukiwanie
i grę z tym projektem. spełnia to wymogi dobrej sztuki publicznej, dla której praca w momencie powstania powinna na nowo wykreślać przestrzeń miejsca, wyznaczać w nim nowe punkty charakterystyczne, angażować w nie, jednocześnie nie naruszając jej zastanego klimatu.

czas: 28 października 2005, start g.17
miejsce: warszawa, ul. ząbkowska 3, ściana zachodnia.
co: mural
zaproszenie: +++

[pralnia43&wanilie]